- wygląd płytki którą można zamówić razem z wsadem do mikroprocesora
Widok
fabrycznej płytki DAT
Widok
fabrycznej płytki DAT druga strona
Pierwsza wersja DAT przedprodukcyjna SMD.
DAT"
to projekt mikroprocesorowego sterownika, służący do sterowania ogólnodostępnymi
tanimi rotorami.
Rotory te występują w różnych odmianach i pod różnymi nazwami handlowymi np. CONRAD, AR-300, AR-303 itp. Rotory te nie są zbyt precyzyjne ale do większości zastosowań nadają się idealnie. Niestety do sterowania producenci dołączają bardzo niewygodny, mało precyzyjny i głośny sterownik. Nie pozwala również na sterowanie z PC. Ogóne rzecz biorąć sterownik oryginalny jest fatalny!!!
Widok oryginalnego sterownika mechanicznego.
Projekt "DAT" ma na celu zastąpienie oryginalnego sterowania na sterowanie cyfrowe. Sterownik bazuje na mikroprocesorze ATMEGA32.
SCHEMAT BLOKOWY STEROWNIKA
Schemat blokowy sterownika "DAT"
CZUJNIK KĄTA OBROTU
Aby rotor mógł być podłączony do sterownika "DAT" konieczna jest jego modyfikacja polegająca na zamocowaniu czujnika kąta obrotu. Czujnikiem kąta obrotu jest 10-cio obrotowy potencjometr drutowy.
W sklepach dostępne są różnego rodzaju tego typu potencjometry np. w http://www.tme.pl dostępny jest potencjometr precyzyjny wieloobrotowy Spectrol seria 534.
Jego rezystancja może być z przedziału od 2 do 10k.
Można również tańszym kosztem pozyskać potencjometr ze starego sprzętu laboratoryjnego.
Potencjometr taki np. 10k marki TELPOD równie dobrze nadaje się do tego celu.
Modyfikacja rotora CONRAD
Ten rotor jest trochę trudniejszy w modernizacji niż inne ponieważ wymaga zastosowania dodatkowej obudowy chroniącej potencjometr. Potencjometr użyty przy tej modernizacji jest marki TELPOD 10k 10-cio obrotowy.
Mocowanie potencjometru wykonane jest na głównej osi obrotu pod rotorem. Z rotora wyprowadzona jest mała 3mm średnicy metalowa ośka.
Wykonanie wyprowadzenia jest bardzo proste. Wystarczy w obudowie wywiercić o 1mm wiekszy otwór niż ma ośka i na tyle głęboki aby przeszedł tylko przez obudowe.
Następnie mniejszym wiertłem wielkości ośki wiercimy w głównym wale rotora. Ważne jest zeby otwór pasował idealnie do ośki po to aby można było ją potem wbić w miarę ciasno. Wszystko oczywiście symetrycznie w osi obrotowej.
W ośce potencjometru wiercimy również otwór wielkości ośki tak aby dało się ją ciasno wbić. Na koniec wykonujemy kątownik trzymający potencjomet w odpowiedniej pozycji w stosunku do rotora. Jak widać na zdjęciach wykonałem go z aluminiowej blachy o grubości 2mm. Przymocowany jest śrubami do obudowy rotora.
Istotne
jest przed skręceniem wszystkiego na stałe ustalenie odpowiedniej rezystancji
startowej potencjometru.
Obudowę
do potencjometru można wykonać np tak jak ja to zrobiłem z rury pcv
tzw. mufy, która to z obu stron posiada gumowe kołnierze zapobiegające
dostaniu się wody do środka. Jedną z zatyczek przykręciłem do rotora
za pomocą 3 wkrętów. Niezbędne jest wycięcie w niej otworów na mocowanie
potencjometru.
Przestrzeń między zatyczką a rotorem wypełniłem szczelnie klejem o nazwie
SOUDAL.
Tak oto prezętuje się rotor po zamontowaniu obudowy potencjometru. Nie
jest to może najpiękniejsze wykonanie ale myślę, że będzie sprawować
się dobrze.
W
dolnej części rury oczywiście jest druga zatyczka zamykająca całość.
W tej zadyczce niezbedne jest wywiercenie małej dziurki aby mogła się
tamtędy wydostawać woda skraplająca się wew.
Tak wykonana obudowa powinna zdać egzamin na dachu i szczenie chronić
potencjomet przed wpływem warunków atmosferycznych.
Modyfikacja rotora AR-300
Kolejny typ rotora to AR-300, który doskonale nadaje się do przeróbki. Modyfikację i zdjęcia wykonał Tomek SQ7FGV.
Po otwarciu rotora zdejmujemy silnik aby nam nie przeszkadzał w dalszych pracach. Następnie w głównej osi rotora wykonujemy otwór dokładnie taki jak wielkość naszej ośki, którą potem wbijemy ciasno w otwór. Do naszych celów możemy wykorzystać np. kawałek śrubki fi 3mm z obciętym łebkiem. Jeden z końców śruby szlitujemy na kształt srubokręta płaskiego. Ten koniec bedzie wchodził w wycięcie w naszym potencjometrze.
Widok wnętrza rotora z zamocowaną ośką.
Oto jak wygląda w powiększeniu wbita ciasno nasza ośka wykonana ze śruby fi 3mm.
Następnym krokiem jest wykonanie kątownika, który będzie trzymał w odpowiedniej pozycji potencjometr w stosunku do rotora.
Widok zamocowanego kątownika do potencjometru.
Kątownik wykonany w kształcie litery U z blachy trzeba przykręcić do rotora dwoma srubami. W tym celu trzeba wywiercić otwory pod blachowkręty w podstawie rotora. Potencjometr ma na swojej ośce nacięcie w którą wejdzie nasza wcześniej przygotowana ośka. Jeśli zajdzie taka potrzeba należy nacięcie w potencjometrze dostosować do naszej ośki. Ważne jest aby między naszą ośką a ośką potencjometru nie było żadnego luzu. Wszytko musi być spasowane na wcisk aby nie było przekłamań w pomiarach.
Widok zamontowanego czujnika kąta obrotu.
Po zamontowaniu potencjometru zakładamy wcześniej zdemontowany silnik.
Widok gotowego rotora nadającego się do podpięcia pod sterownik DAT.
W
obu przypadkach przeróbki rotorów potencjometr powinien być mocowany
przy ustawieniu rotora w minimalnie lewe skrajne położenie. Potencjometrem
robimy około 1 obrót i mierzymy na nim napięcie. Jeśli jest w przedziale
0 - 0,65V możemy mocować na stałe w rotorze. W moim przypadku napiecie
startowe jest 0,618V. Dobrze jest jeszcze sprawdzić jakie napięcie będzie
po przekręceniu polencjometru w prawą stronę o 360 stopni. Napięcie
to nie powinno przekraczać 1,2V. W moim przypadku jest to 1,12V. Sterownik
potrafi odczytać napięcie z potencjometru w zakresie 0 - 1,2V. Jeśli
przekroczymy ten zakres sterownik nie bedzie poprawnie pracował.
Warto też wziąść pod uwagę długość kabla łączacego sterownik z rotorem,
ponieważ na nim będzie spadek napięcia. Może się w skrajnym wypadku
okazać że spadek napięcia jest na tyle duży że napięcie z potencjometru
będzie za niskie.
Tak wykonany czujnik kąta obrotu jest bardzo precyzyjny. Odczyt pozycji
rotora następuje w sposób ciągły i nawet wydać na wyświetlaczu sterownika
jak porusza się antena na wietrze!
PROGRAMOWANIE MIKROPROCESORA
Po wlutowaniu wszystkich elementów na płytkę podłączamy zasilanie i sprawdzamy czy napięcie zasilające jest 5V. Jeśli wszystko jest OK przystępujemy do programowania mikroprocesora.
Aby zaprogramować mikrokontroler potrzebny nam najprostszy programator wykonany np. w postacji kabla łącącego port LPT w PC z portem ISP w mikrokontrolerze. Schemat takiego kabla widać poniżej.
Proszę nie sugerować się opisem, że to jest dla ATMEGA8 bo kable są identyczne.
Schemat kabla do programowania mikrokontrolera Atmega32
Program
trzeba skonfigurować aby poprawnie działał. Po pierwsze w oknie głównym
wybrać z jakim kwarcem mamy nasz mikroprocesor, czyli 8Mhz. Następnie
trzeba wskazać na jakich pinach portu LPT mamy sygnały. Jeśli używamy
kabla zrobionego wg. powyższego schematu to wybieramy z okna "ISP
cable pinout" opcję AT-Prog.
Zaczynamy
od podłączenia kabla do portu LPT w PC a drugi koniec do pinów ISP na
płytce sterownika.Uruchamiamy program ISPProg. Klikamy na przycisk
"READ SIGNATURE" Po tej czynności powinniśmy widzieć sygnature
mikroprocesora.Jeśli nie ma jej znaczy to, że albo
żle podłączyliśmy kabel lub nie zasililiśmy mikroprocesora. Dalsze programowanie w takim przypadku jest niemożliwe. Zakładając,
że mamy odczytana sygnature przechodzimy do wskazania FLASH (programu),
którym zaprogramujemy Atmega32. Następnie klikamy na przycisk "Erase
& program All" Czekamy, aż zostanie zaprogramowany mikrokontroler.
W przypadku gdy program zgłośi błąd w czasie programowania należy powtórnie
kliknąć przycisk "Erase & program All".
Ustawienia
FUSE BIT w Atmega 32.
Po
zaprogramowaniu FLASH przystepujemy do ustawienia FUSE BIT dokładnie
jak na rysunku poniżej.
Widok
ustawień FUSE BIT.
Kliknij aby powiększyć.
Po
ustawieniu bitów wg. rysunku klikamy w każdym wierszy w którym dokonaliśmy
jakiś zmian przycisk "Program"
Tak
zaprogramowany mikrokontroler jest gotów do pracy.
WYŚWIETLACZ
Użyty w tym projekcie wyświetlacz jest 2x16 znaków koloru niebieskiego. Kolor wyświetlacza jest dowolny.
Rotor
który ma pracować ze sterownikiem DAT może, lecz nie musi posiadać ograniczenie
mechaniczne nie pozwalające mu na większy obrót niż 360 stopni.
W sterowniku są przewidziane dwie konfiguracje w zalezności od potrzeb.
Sterownik przy pierwszym włączeniu uruchamia KONFIGURACJĘ (autokalibrację),
która pyta się nas jaką metodę konfiguracji chcemy użyć. Do dyspozycji
mamy dwie opcje, AUTO bądź RĘCZNĄ.
W przypadku wyboru AUTO nasz rotor musi posiadać ograniczenia mechaniczne
na pozycji 0 i 360 stopni. Najpierw sterownik parkuje rotor na azymucie
0 a następnie obraca go na 360 stopni. Ustala sobie w ten sposób zakres
swojego ruchu. Konfiguracja ta bazuje właśnie na dojechaniu do ogranicznika
mechanicznego.
Cała ta procedura odbywa się automatycznie bez naszej ingerencji.
Jeśli natomiast wybierzemy RĘCZNĄ konfigurację to sami określamy na
jakiej pozycji mamy 0 i 360 stopni. Rotor w tej metodzie konfiguracji
może nie posiadać ograniczeń mechanicznych.
Jeśli
procedura konfiguracji przejdzie bezproblemowo sterownik jest gotowy
do pracy.
W sytuacji kiedy obrót 360 stopni nie zapewni wystarczającej dokładności
to sterownik nie będzie poprawnie pracował.
Konfiguracja nie zapisze danych o krańcowych pozycjach do pamięci oraz
zastopuje pracę sterownika. Dopóki konfiguracja nie przejdzie poprawnie
nie będzie można korzystać ze sterownika. Na ekranie zobaczymy informacje,
że nie jest możliwa jego praca.
Sytuacja ta może mieć miejsce jeśli podczas obrotu rotora o 360 stopni
potencjometr nie da do sterownika odpowiedniego napięcia. Powodem może
być zły potencjometr lub złe jego zamocowanie. Należy wtedy poprawić
potencjometr i ponownie uruchomić procedure konfiguracji. Jeśli konfiguracja
nie przejdzie poprawnie to po ponownym uruchomieniu ponownie sie automatycznie
uruchomi. Jeśli jednak z jakoś powodów się zapisała to nie uruchomi
sie automatycznie. Można jednak wymósić konfigurację.
Aby móc to zrobić należy podczas uruchamiania sterownika gdy na ekranie
pojawi się napis "KONFIGURACJA <LEWO>+<PRAWO>"
nacisnąć jednocześnie przyciski <LEWO> i <PRAWO>.
Zakładając
że mamy za sobą procedurę autokonfiguracji sterownik powinien wyświetlić
aktualną pozycję rotora oraz godzinę.
Ustawienie godziny możliwe jest podczas uruchamiania sterownika. Włączając
sterownik zaraz po starcie na ekranie pojawia się komunikat "USTAW
ZEGAR NACIŚNIJ <OK>". W tym czasie należy przytrzymać przycisk
<OK>. Spowoduje do wejście do konfiguracji zegarka. Godziny i
minuty ustawia się przyciskami <LEWO> <PRAWO>. Akceptacja
ustawień następuje po naciśnięciu przycisku <OK>. Następnie sterownik
przejdzie do normalnej pracy.
FUNKCJE STEROWNIKA
Praca
ręczna
Sterownik umożliwia ręczne sterowanie lewo/prawo przyciskami <LEWO>
<PRAWO>.
Praca półautomatyczna
Możliwa jest też praca półautomatyczna. Naciskając przycisk <MODE>
wchodzimy w ten tryb. Można wtedy zadać sterownikowi na jaki azymut
ma się obrócić ustawiając go przyciskami <LEWO> <PRAWO>
a następnie nacisnąć przycisk <OK>. Sterownik uruchomi rotor i
ustawi go na zadaną pozycję. Dostępna jest też funkcja dokładenego naprowadzania
rotora na pozycję w przypadku gdy bezwładność rotora i anten jest duża
i po zatrzymanu silnika rotor pojedzie troche dalej niż zadana pozycja.
W celu włączenia bądź wyłączenia tej opcji ustawiamy sterownik tak aby
na wyświetlaczy wyświetlała się godzina i przytrzymujemy klawisz <OK>
1s i wchodzimy w meni konfiguracyjne. Najpierw pojawi nam się opcja
kalibracji wyjścia do FT-2000 i jeśli nie potrzebujemy nic w niej zmieniiać
naciskamy przycisk <Ok> a nastepnie na wyświetlaczu pojawi nam
się opcja NAPROWADZANIE. Tu wybieramy czy ma być włączona (T) czy wyłączona
(N) klawiszami <LEWO> lub <PRAWO>. Następnie zatwierdzamy
nasz wybór klawiszem <OK>
Naprowadzanie
dobrze jest wyłączyć wtedy gdy używamy programów na PC które bardzo
często wysyłają rozkazy do sterownika.
Skanowanie
Naciskając jednocześnie <LEWO>+<PRAWO> wchodzimy w tryb skanowania. Ustawiamy minimalny kąt i zatwierdzamy <OK> następnie ustawiamy maksymalny kąt i również potwierdzamy <OK>. Sterownik od tej pory będzie obracał antenę od min do max kąta. Przerwać ten proces można klawiszem <MODE>
Praca z pamięci podręcznej
Kolejnym trybem pracy jest tryb pamięci. Będąc w trybie półautomatycznym
jak naciśniemy jeszcze raz <MODE> wejdziemy w tryb pamięci.
Dostępne jest 20 pamięci w których można zapisać ulubione pozycje anteny.
Wybór pamięci następuje przez naciśnięcie przycisku <LEWO> lub
<PRAWO>. Przyciskiem <OK> akceptujemy nasz wybór i tak samo
jak w trybie półautomatycznym sterownik uruchomi rotor i ustawi go automatycznie
na zadaną z pamięci pozycję.
Jeśli natomiast będziemy chcieli zapisać pozycję anteny do pamięci to po wybraniu przyciskiem <LEWO> lub <PRAWO> jednej z 20 komórek pamięci naciskamy 1s przycisk <MODE>. Nnastępuje zapis aktualnej pozycji do wybranej komórki pamięci. Napis "MEM. 01 ZAPISANA" na wyświetlaczu poinformuje nas o zapisaniu danych do pamięci.
W przypadku kiedy w pamięci była już zapisana pozycja to zapisanie ponowne tej pamięci spowoduje nadpisanie poprzedniej wartości.
Praca z komputerem PC
Ostatnim sposobem jakim można sterować rotor jest sterowanie z komputera
PC poprzez port szeregowy RS232. Sterownik automatycznie odbiera dane
z komputera i wykonuje jego rozkazy. Nie potrzeba w sterowniku ustawiać
jakiegoś trybu pracy. Jesli na porcie RS232 sterownika przyjdzie jakiś
rozkaz z komputera to sterownik automatycznie go wykona przerywając
obecnie wykonywane czynności. Sterownik z komputerem łączy się z prędkością
9600 i jest zgodny z protokołem YAESU GS232A. Oznacza to, że działa
z każdym oprogramowaniem sterującym, który ma wsparcie dla tego standardowego
protokołu.
Sterownie
rotorem z poziomu Logger32.
Czarna
kreska na globusie obrazuje aktualne położenie anteny w czasie rzeczywistym.
Czerwona kreska podąża za kursorem myszki i można dowolnie ustawić za
jej pomocą na jaką pozycję ma się obrócić antena. Wystarczy kliknąć
przycisk myszy na tej pozycji. Można również precyzyjnie antenę ustawić
klikając w dolnym pasku na napis ROTATOR. Wtedy to zostanie do sterownika
wysłana pozycja widoczna na pasku.
Film
pokazuje sterownie rotorem z poziomu Logger32.
Sterownie
rotorem z poziomu Ham Radio Delux 3.5
Począwszy
od dnia 10.08.2008 , (czyli wszystkie wsady/flash do mikroprocesora
od tej daty) posiadają możliwość współpracy z programem Orbitron
w płaszczyznie azymutalnej!
Jak
skonfigurować program Orbitron do pracy ze sterownikiem DAT obrazuje
instrukcja zrobione przez Jarka
SP3SWJ a niezbedne oprogramowanie czyli WISPDDE można pobrać tutaj.do
pracy
Dodatkowo
napisałem program ułatwiający pracę ze sterownikiem szczególnie na UKF
ale nie tylko.
Umożliwia szybkie przestawienie anteny na nową pozycję poprzez wybór
z 30 wcześniej zapamiętanych ustawień (pamięci w sterowniku są niezależne
od pamięci w programie). Można rówież ręcznie wpisać dowolną pozycję
z klawiatury bądź klikając na poszczególne kierunki na tarczy zmienić
szybko pozycję. Wszystkie ustawienia takie jak wybór portu COM oraz
wartości poszczególnych komórek pamięci edytuje się w pliku dat.ini
Program ułatwiający prace ze sterownikiem DAT Pobierz
Praca bezpośrednia z radiem FT-2000
Yaesu FT-2000
Sterownik "DAT" można podpiąć bezpośrednio do radia FT-2000.
Radio FT-2000 ma możliwość ze swojego panelu przedniego sterowania rotorem. Dzięki temu możemy podłączyć sterownik do radia i bezpośrednio nim sterować. To dodatkowa unikalna funkcja w sterowniku.
Schemat poglądowy podłączenia Yaesu FT-2000 do sterownika "DAT".
Opis wtyczki PS2 w Yaesu FT-2000 umożliwiającej podpięcie sterownika "DAT".
Opis ekranu LCD w Yaesu FT-2000 wyswietlającego dane ze sterownika "DAT".
Opis klawiszy w Yaesu FT-2000 umożliwiających sterowanie sterownikiem "DAT".
Gdyby
zaszła konieczność kalibracji można tego dokonać przytrzymując na 1s
klawisz <OK>. Spowoduje to wejście w menu konfiguracyjne umożliwiające
korekte wskazań stopni na FT-2000.
Mam nadzieję, że użytkownikom tego radia spodoba się ta funkcja.
UWAGA!
W przypadku kiedy nie chcemy wogóle korzystać z tej funkcji można nie lutować na płytce elementów IC8, IC5, Q5, Q6, R18, R21, R22, R23, R24, R26, R28, R29, C30, C31, C32, C33, C34, C35 oraz gniazda PS2. Nie wpłynie to na działanie sterownika a zredukuje koszty budowy.
WYGLĄD STEROWNIKA
Sterownik mieści się w standardowej obudowie Z4.
Widok
wnętrza sterownika "DAT" - prototyp
Widok tyłu sterownika "DAT" - prototyp
Na
tylniej cześci obudowy umieszczone są kolejno od lewej: złącze ARK do
czujnika obrotu, złacze ARK do zasilania rotora, złącze RJ45 do komunikacji
RS232, przycisk reset, złącze DIN do podłączenia zasilania.
Widok zasilacza do "DAT"
Zasilacz
jest zbudowany na bazie transformatora TS-40/61 dający dwa napięcia
zmienne. Pierwsze to 8V na elektronikę sterownika oraz drugie 20V do
zasilania silnika rotora. Zasilacz mieści się do standardowej obudowy
Z65. Zasilanie dostarczane jest do sterownika kablem 4 żyłowym (można
wykorzystać tak zwaną skrętkę komputerową). Kabel zakończony jest 5
pinowym wtykiem DIN.
Można również zasilanie zrobić w całkiem inny sposób i na bazie innych transformatorów. Silnik pobiera max 1.5A
Można wykorzystać stary transformator z mechanicznego sterownika(oryginalnego) i z niego podawać napięcie na silnik. Natomiast zasilanie elektroniki można wykonać kupując transformator wtyczkowy uniwersalny posiadający min 9V.
Należy jedynie pamiętać, że sterownik jest zaprojektowany do podłączania napięcie zmiennego i jeśli chcemy podać napięcie stałe to musimy wymontować mostek prostowniczy z płytki.
Można również nabyć transformator TS 40/022 dający 2x9V. Wtedy dajemy 18V na silnik a 9V na elektronike.
Zaglądajcie co jakiś czas na tą stronę a dowiecie się więcej nt. tego projektu.
Informacji będzie sukcesywnie przybywać na stronie.
C.D.N.
Wszelkie
prawa zastrzeżone.
Strona zoptymalizowana do rozdzielczości 1024x768 i wyższej.